خلاصه
جمعیت رو به رشد شهری، تغییرات آب و هوایی و کمبود منابع طبیعی از چالش های بزرگ جهانی هستند. در سال های آینده، ما باید اطمینان حاصل کنیم که غذای بیشتری برای تغذیه جمعیت رو به رشد زمین در دسترس است. ما باید فشارهایی را که کشاورزی بر روی زمین وارد می کند کاهش دهیم. کشاورزی شهری که به معنای رشد مواد غذایی در شهرها است، در طول تاریخ بشر تکامل یافته است. کشاورزی شهری سیستم های غذایی محلی و پایدار را ترویج می کند. کشاورزی در شهرها برای محیط زیست، اکوسیستم و آب و هوا مفید است. کشاورزی شهری جوامع را گرد هم می آورد و سلامت شهروندان را بهبود می بخشد. دلایل خوبی برای کشاورزی در شهر وجود دارد!
کشاورزی شهری از چه زمانی آغاز شد؟
پرورش گیاهان توسط انسان به نام کشاورزی از همان ابتدای تمدن آغاز شد. پس از آن که کشاورزی رواج یافت، حرکت دائمی تمدن ها که برای شکار و گردآوری ضروری بود، دیگر برای به دست آوردن غذا نیازی نداشت.
بنابراین انسانها در روستاها ساکن شدند. اولین نمونه های مستند از کشاورزی شهری (پرورش مواد غذایی در شهرها) شامل باغ های معلق بابل و زمین های مقدس شهرهای یونان است. مزایای سلامتی باغبانی بیش از 2000 سال پیش در باغ های چینی مورد مطالعه قرار گرفت. به طور مشابه، باغ‌های عربی زیبایی را با سایر تجربیات حسی، مانند بوها و بوهای گیاهان معطر، گل‌ها برای جذابیت بصری یا صداها با گنجاندن گیاهانی که پرندگان و سایر جانوران را جذب می‌کنند، ترکیب کردند.
باغ ها اغلب مکان هایی بودند که مردم برای رفاه روحی و روانی خود به آنجا می رفتند. در قرون وسطی، باغ های آشپزخانه، به نام hortus، ظاهر شد. در صومعه های بندیکتین، غذا توسط راهبان تولید و فرآوری می شد. در عصر مدرن (از اواخر سال 1400)، ویلاهای ثروتمند در شمال اروپا دارای گیاهان عجیب و غریب در گلخانه های شیشه ای گرمسیری خود بودند. در دوران انقلاب صنعتی، کارگران کارخانه نیز به باغداری پرداختند.
این باغ ها هم غذای تازه تولید می کردند و هم مکان هایی را برای استراحت کارگران و کاهش استرس فراهم می کردند. باغ‌های شهری نیز در زمان جنگ ترویج می‌شدند تا شهرها را با سبزیجات تازه تأمین کنند. در سال های اخیر، کشاورزی شهری با پیشرفت های جامعه و فناوری همراه بوده است. شکل 1 ). می توان گفت که کشاورزی در طول تاریخ بشر به رشد و توسعه فرهنگ های شهری کمک کرده است!
شکل 1 ( از 8000 سال قبل از میلاد (قبل از عصر کنونی) تا سال 2020 میلادی (عصر کنونی).
آیا اکوسیستم های شهری پایدار هستند؟
هر سیستم اکولوژیکی واقع در یک شهر یا سایر مناطق پر سکونت. همچنین می‌تواند به سیستم اکولوژیکی بزرگ‌تری اشاره کند که کل یک منطقه شهری را تشکیل می‌دهد.
اکوسیستم شهری شامل تمامی موجودات زنده و اجزای غیر زنده محیط شهری است و تمامی تعاملات و ارتباطات آنها را در نظر می گیرد. یک پایدار
همه آن اقداماتی که می تواند تضمین کند که انسان ها می توانند با موفقیت نیازهای خود را بدون به خطر انداختن محیط های طبیعی، اجتماعی و اقتصادی محل زندگی خود تامین کنند.
اکوسیستم اکوسیستمی است که به گونه‌های مختلف اجازه می‌دهد در درازمدت زندگی کنند و با یکدیگر تعامل داشته باشند.
امروزه نیمی از مردم روی زمین در محیط های شهری زندگی می کنند. تا سال 2050، دو سوم جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد.
همه این افراد به غذای روزانه نیاز خواهند داشت! غذای مردمی که در شهرها زندگی می کنند عموماً در جاهای دیگر تولید می شود – معمولاً از کشاورزان مناطق روستایی تهیه می شود.
هنگامی که یک اکوسیستم شامل تمام اجزای ضروری خود نباشد، اکوسیستم ممکن است ناقص در نظر گرفته شود. یک اکوسیستم ناقص می تواند اثرات زیست محیطی بالایی داشته باشد. به عنوان مثال، انرژی اضافی باید برای حمل مواد غذایی تازه به شهرها و ذخیره آن ها در آنجا استفاده شود.
ظرفیت یک اکوسیستم برای پاسخ به یک اختلال با مقاومت در برابر آسیب و بازیابی سریع.، که به معنای ظرفیت آنها برای تحمل استرس است.
به عنوان مثال، هنگامی که یک بحران رخ می دهد (مانند یک بیماری همه گیر یا یک درگیری جنگ)، ممکن است برای مردم شهرها سخت باشد که غذا پیدا کنند.
شکل 2 – اکوسیستم شهری.
حدود 50 درصد از مردم در حال حاضر در محیط های شهری زندگی می کنند و این درصد در آینده نیز افزایش خواهد یافت. محیط های شهری می توانند تأثیرات جدی بر محیط زیست زمین داشته باشند، از جمله سهم بزرگی در تغییرات آب و هوایی و رها شدن پی در پی مناطق روستایی. علاوه بر این، شهرها زمین را با لایه‌ای از بتن غیرقابل نفوذ می‌پوشانند که جریان آب را در هنگام بارندگی محدود می‌کند، باعث ایجاد سیل می‌شود، و در فصول گرمتر گرما را جمع می‌کند و در نتیجه گرمتر از حومه اطراف می‌شود (اثر جزیره گرمای شهری).
در شهرهای بسیار متراکم، اکوسیستم شهری در معرض خطر است. به عنوان مثال، در محیط های شهری، بیشتر خاک اغلب با بتن یا آسفالت پوشیده شده است. به این کار آب بندی خاک می گویند
فرآیندی که زمانی رخ می دهد که خاک با مواد غیر قابل نفوذ (آسفالت، بتن و غیره) پوشانده شود. این یک فرآیند برگشت ناپذیر است که با ساخت و ساز در شهرها مرتبط است. و می تواند از جذب آب توسط خاک جلوگیری کند. هنگامی که باران شدید رخ می دهد، آب بندی خاک اغلب منجر به سیل در شهرها می شود زیرا آب باران نمی تواند وارد خاک شود.
شهرها همچنین به دلیل فعالیت های انسانی می توانند به طور قابل توجهی گرمتر از مناطق روستایی اطراف باشند. این شهرهای گرم را جزایر گرمایی شهری گویند.
منطقه شهری که به دلیل فعالیت های انسانی به طور قابل توجهی گرمتر از مناطق روستایی اطراف خود است.
. فقط یک شهر را به عنوان جزیره ای از گرما تصور کنید که در دریای خنک حومه اطراف شناور است!
وقتی فضاهای سبز و پارک ها در محیط های شهری محدود می شوند، تنوع زیستی همه موجودات زنده ای که در یک اکوسیستم وجود دارند. تنوع زیستی محیط زیست زمین را در تعادل نگه می دارد، بنابراین حفظ آن مهم است.
افرادی که در شهرها زندگی می کنند عموماً دسترسی محدودی به طبیعت دارند. همه این عوامل به ما می گویند که وجود گیاهان در یک شهر کارکردهای متعددی را برای اکوسیستم شهری انجام می دهد!
آیا کشاورزی شهری می تواند شهرهای ما را پایدارتر کند؟
کشاورزی شهری ممکن است به چالش های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شهر کمک کند. گیاهان می توانند آب و هوای زمین را با کاهش گرما در طول فصل گرم بهبود بخشند و می توانند آب را در هنگام باران های شدید حفظ کنند و خطر سیل را کاهش دهند. باغ ها و پارک های شهری می توانند پناهگاهی برای پرندگان و حشرات مفید باشند که به حفظ تنوع زیستی شهری کمک می کند. ضایعات آلی زیادی، به عنوان مثال بقایای مواد غذایی تازه، در شهرها تولید می شود. زباله های آلی را می توان به کمپوست تبدیل کرد و در باغ های شهری استفاده کرد.
همچنین، تفاله های قهوه استفاده شده ممکن است از بارها و رستوران ها جمع آوری شود – اینها برای پرورش قارچ عالی هستند.
سلامت شهروندان شهری که درگیر باغبانی شهری هستند اغلب بهبود می یابد. این شهرنشینان به طور کلی رژیم غذایی متنوع تری دارند و میوه ها و سبزیجات بیشتری مصرف می کنند که سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی هستند. این غذاها برای سلامتی ما مفید هستند! هنگامی که مردم به باغبانی شهری می پردازند، احساس تعلق آنها به جامعه محلی افزایش می یابد. شهروندان از ملاقات با همسایگان خود سود می برند و ممکن است با افراد جدید ارتباط برقرار کنند. کشاورزی شهری ممکن است کمک زیادی به امنیت غذایی و شرایطی که در آن همه جمعیت به مقدار کافی غذای مقرون به صرفه و مغذی دسترسی دارند.
امنیت غذایی زمانی تضمین می‌شود که همه مردم برای رفع نیازهای خود به غذا دسترسی کافی داشته باشند. باغبانی شهری به طور بالقوه می تواند نیازهای شهر را به میوه ها و سبزیجات تازه برطرف کند .
امروزه، پروژه های کشاورزی شهری در سرتاسر جهان در حال افزایش است و باعث ایجاد مشاغل جدید می شود .
برخی از رستوران ها فقط از غذاهای محلی استفاده می کنند. از دیگر نمونه های موفق کشاورزی شهری می توان به باغ مدارس و کارگاه های آشپزی اشاره کرد که از موادی که در شهر رشد می کنند استفاده می کنند. مزارع شهری نیز به مکان هایی تبدیل می شوند که پیشرفت های تکنولوژیکی می تواند اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، گیاهان را می توان در داخل اتاق های بسته و با استفاده از نور مصنوعی پرورش داد، همانطور که در مزارع عمودی
ساختمانی که در آن گیاهان در چندین لایه یا سطوح مختلف رشد می کنند که عموماً با نور مصنوعی تامین می شود .
همچنین مزارع روی پشت بام و گلخانه ها معمولاً در شهرهای آمریکای شمالی یافت می شوند. در مجموع می توان گفت که کشاورزی در شهر راهی برای ایجاد محیطی پایدارتر و قابل زندگی برای جمعیت رو به رشد شهری جهان است!
شکل 3 – کشاورزی شهری مزایای زیادی برای آب و هوا، برای مردم شهرنشین و برای اکوسیستم محلی دارد.
واژه نامه
اکوسیستم شهری : ↑ هر سیستم اکولوژیکی واقع در یک شهر یا سایر مناطق پر سکونت. همچنین می‌تواند به سیستم اکولوژیکی بزرگ‌تری اشاره کند که کل یک منطقه شهری را تشکیل می‌دهد.
پایداری : ↑ همه آن شیوه‌هایی که می‌توانند تضمین کنند که انسانها می‌توانند با موفقیت نیازهای خود را بدون به خطر انداختن محیط‌های طبیعی، اجتماعی و اقتصادی محل زندگی خود تأمین کنند.
انعطاف پذیری : ↑ ظرفیت یک اکوسیستم برای پاسخ به یک اختلال با مقاومت در برابر آسیب و بازیابی سریع.
آب بندی خاک : ↑ فرآیندی که زمانی رخ می دهد که خاک با مواد غیر قابل نفوذ (آسفالت، بتن و غیره) پوشانده شود. این یک فرآیند برگشت ناپذیر است که با ساخت و ساز در شهرها مرتبط است.
جزیره گرمایی شهری : ↑ منطقه شهری که به دلیل فعالیت های انسانی به طور قابل توجهی گرمتر از مناطق روستایی اطراف آن است.
تنوع زیستی : ↑ همه موجودات زنده ای که در یک اکوسیستم وجود دارند. تنوع زیستی محیط زیست زمین را در تعادل نگه می دارد، بنابراین حفظ آن مهم است.
امنیت غذایی : ↑ شرایطی که در آن همه جمعیت به مقدار کافی غذای مقرون به صرفه و مغذی دسترسی دارند.
مزارع عمودی : ↑ ساختمانی که در آن گیاهان در چندین لایه یا سطوح مختلف رشد می کنند که عموماً با نور مصنوعی تامین می شود
