مدیریت دانش و موفقیت شرکت
مدیران هر روز با انبوهی از اطلاعات تقریبا مشابه، بمباران می شوند. طبق گفته دیوید دربیشایر ” دانشمندان به دقت حساب کرده اند که چه اندازه داده، برای یک فرد مشخص در طول یک سال فرستاده می شود این مقدار برای هر نفر در جهان معادل خواندن 174 روزنامه در هر روز است.”
این بمباران به وسیله داده ها باعث شده است که مدیریت دانش اهمیت فزاینده ای پیدا کند. سه دلیل مهم برای اینکه چرا مدیریت دانش برای موفقیت یک شرکت مهم است:
1) توانایی برای تصمیم گیری را آسان تر می کند.
2) سازمان های یادگیرنده را، به وسیله تبدیل به عادت ساختن امر یادگیری در سازمان به وجود می آورد.
3) موجب ایجاد تشویق برای تغییرات فرهنگی و بروز ابتکارات در سازمان می شود.
داده ها می توانند به مدیران مقادیر زیادی اطلاعات را بدهند اما پردازش این مقادیر زیاد سبب جلوگیری از تصمیمات با کیفیت بالا می شود. شورای اجرایی شرکت CEC GE، یک مثال هست که چگونه یک شرکت با به کارگیری سیستم مدیریت دانش به مدیران اجرایی کمک می کند تا اطلاعات غیرضروری را حذف کنند ، اطلاعات را به اشتراک بگذارند، و تصمیم گیری را بهبود بخشند. CEC تشکیل شده است از مدیران چهارده کسب و کار مهم و نشست های دو روزه، جلساتی برای به اشتراک گذاری بهترین اقدامات، شتاب بخشیدن به پیشرفت ها و مباحثاتی که در رابطه با موفقیت ها، شکست ها، و تجارب است. در حالی که بمباران اطلاعاتی یا نیاز به دانش سایر افراد در شرکت برای تصمیم گیری می تواند برای مدیران سختی ها و مشکلاتی ایجاد کند، قرار دادن یک سیستم مدیریت دانش می تواند بهتر عمل کند و باعث تصمیمات آگاهانه شود.
به وجود آوردن سازمان های یادگیرنده به وسیله تبدیل به عادت ساختن امر یادگیری در سازمان
در کتاب ” یادگیری در عمل” دیوید گاروین اشاره می کند که ” برای حرکت رو به جلو، باید همیشه اول پشت سر را نگاه کرد”. روش بازنگری پس از اقدام (AARs) ارتش آمریکا، یک مثال از سیستم مدیریت دانش است که کمک کرده است تا ارتش یک سازمان یادگیرنده شود که این کار به وسیله تبدیل به عادت کردن یادگیری در سازمان انجام می گیرد. این کار، فرهنگی را به وجود آورده است که هرکس به صورت پیوسته خودش، واحدش، سازمانش را ارزیابی می کند و همیشه به دنبال راه هایی هست تا پیشرفت حاصل شود. بعد از هر فعالیت یا رویداد مهم، تیم های ارتش، آن چه را که به آن ها محول شده است را مورد بازبینی قرار می دهند، تا موفقیت ها و شکست هایشان تشخیص داده شود و به دنبال راه هایی هستند تا در دفعه بعد بهتر عمل کنند (گاروین، 2000، صفحه 106). این رویکرد یعنی یادگیری از تجربیات، دانشی را به وجود می آورد که می تواند نحوه انجام کارها را ساده کند و فرآیند ها را بهبود دهد.
تشویق برای تغییرات فرهنگی و ابتکارات
مدیریت دانش سازمانی به صورت فعالانه، می تواند همچنین باعث بهبود و پیشرفت در تغییرات فرهنگی و تشویق برای نوآوری و ابتکار به وسیله جریان آزاد ایده ها شود. برای مثال، برنامه پردازش شتابان تغییر CAP GE شامل توسعه مدیریت، رهبری واحد کسب و کار و کارگاه های متمرکز می باشد. CAP به وجود آمد تا نه تنها دانش اخیر را به مدیرانی که می خواهند موفق شوند، انتقال دهد بلکه باعث به وجود آوردن بحث هایی برای حل مشکلات سازمان شد، ارزش های سازمانی را آرام آرام جا انداخت، و باعث تغییرات فرهنگی در سازمان شد. در این مجموعه، یعنی محیط تجارت جهانی، این نوع از برنامه های مدیریت دانش می تواند به مدیران کمک کند تا تغییر را بپذیرند و ایده پردازی و درک سریع مشکلات و شرایط پیچیده را تشویق کنند، که اغلب باعث ابتکار و نوآوری می شود، حتی برای صاحبان کسب و کارهای خانوادگی محلی.
خط پایانی
500 شرکت با درآمد بالا، تقریبا 31.5 بیلیون دلار در هر سال از دست می دهند که به خاطر شکست در به اشتراک گذاری دانش می باشد.( بابکوک Babcock، سال 2004، صفحه 46)، یک مقدار وحشت انگیز در اقتصادی جهانی که با تغییر و تلاطم رو به رو است. مدیریت دانش به صورت فعال می تواند به شرکت ها کمک کند تا شانس موفقیت شان را به وسیله تسهیل فرآیند تصمیم گیری افزایش دهند، و باعث ایجاد تغییرات فرهنگی و ایجاد نوآوری و ابتکار شوند. به وسیله اجرای فعالانه سیستم های مدیریت دانش، شرکت ها می توانند جمله قدیمی ” تغییر اجتناب ناپذیر است، رشد انتخابی است” را بازنویسی کنند و به جای آن ” تغییر اجتناب ناپذیر است، رشد عمدی(قصدی) است” را بنویسند.
